Op donderdag 30 september vertrokken we vanaf Schiphol richting Canada voor ons eerste WK standaard bij de Professionals. Gezien het WK, naast Blackpool, de belangrijkste wedstrijd van het jaar is, hadden we hier erg naar uitgekeken. Vanaf de zomer hebben we heel hard gewerkt en de GOC en het WK als eerste hoogtepunten van het seizoen gezien. De laatste 2 weken hadden we de puntjes op de i gezet, met o.a. een zwaar trainingskamp in Italië en Engeland en een aantal trainingen in Scherpenzeel, waren we helemaal klaar voor het WK. Onze laatste voorbereiding op het WK was de open Prof wedstrijd in Ottawa, de dag voor het WK. Gezien het tijdsverschil en de lange reis hadden we besloten 1 dag eerder te gaan. De vorige wedstrijd vorig jaar in Canada, ondanks een goed resultaat in Vancouver, had niet erg goed gevoeld. De dag van vertrek uit Canada waren we toen pas gewend aan het tijdsverschil.
Op vrijdag avond hoefden we gelukkig pas te dansen en dat gaf ons wat extra tijd om te acclimatiseren. Ondanks de extra tijd voelde de eerste en de halve finale nog niet erg goed aan. Zware benen en niet helemaal dezelfde timing. Gelukkig zag het er aan de buitenkant niet zo uit en kwam onze performance goed over, want we zaten in de finale. Belangrijk om te weten dat het gevoel niet het belangrijkste hoeft te zijn, maar er helemaal voor gaan is dat wel. De finale voelde al weer een stuk beter en leverde ons de 6de plek op, met 1 extra 5de plek had het de 5de plek geweest. Een leuke verrassing was, dat we in de finale luid werden aangemoedigd door een aantal Nederlanders die in het publiek zaten! De bloemen die we kregen bij de prijsuitreiking, hebben we aan onze Nederlandse supporters gegeven.
Op zaterdag was het de grote dag van het WK. We hadden er echt veel zin en voelde ons gesterkt door de finale van de avond ervoor. Tijdens het indansen voelde we beiden dat het goed zat. De dag ervoor had echt gewerkt, want zowel het lichaam als de benen voelden super. En dat was maar goed ook, want wat was er een veld  komen opdagen. Naast de 2 beste paren van elk land waren er ook nog 3 wildcards uitgedeeld door de WDC. Uitgedeeld aan de 3 paren die het hoogst staan op de wereldranglijst, maar nog niet geplaatst voor het WK (de uiteindelijke nummers 2, 3 en 4 van de wedstrijd!!!).
Vanaf de eerste ronde moesten alle paren meedoen, hier geen sterretjes. Dus het niveau lag vanaf dans 1 extreem hoog. De met zijn vrouw mee gereisde Michael Barr, had dit als één van de beste WK's van de afgelopen jaren betiteld, dit al na de eerste ronde gezien te hebben.
We dansten vanaf dans 1 voluit en gingen er helemaal voor. Het was voldoende voor de 2de ronde waar nog 36 paren voor over waren. Ook de 2de ronde ging erg goed. We gaven alles in elke dans en aangemoedigd door het enthousiaste publiek dansten we het beste ooit!!! Uiteindelijk haalde we de 30ste plek op ons eerste WK, waar wij zelf tevreden mee waren. Er was een kans op de volgende ronde, maar het veld was zo sterk dat er ook genoeg andere paren waren die voor de 24 in aanmerking konden komen.

Een leuk detail tijdens dit WK was de invoering van 1 basisdans per ronde. Dit hield in dat er 1 dans per ronde alleen mocht bestaan uit basisfiguren uit het Alex Moore techniekboek. Per ronde een andere dans, van te voren geloot. Dit was de volgorde van de basisdansen; quickstep, weense wals, foxtrot, tango en wals. Leuk om te doen en om te zien. Ik denk dat het publiek zo ook wat figuren herkent die ze zelf dansen. Voor de finale vonden wij het minder geslaagd, omdat je daar verwacht dat de paren helemaal los gaan. Toch moeilijk met alleen basisfiguren.

Het WK in Ottawa was geweldig. De organisatie had alles perfect geregeld en de zaal was een super lokatie voor zo'n groot evenement. Ook het enthousiaste publiek is een echte bonus, waardoor de paren extra hun best deden. Een top weekend, waar we nu al met veel plezier aan terug denken. Op het EK, die al 6 november is in Bulgarije, zullen we ons best gaan doen om wel in de 24 te staan. We gaan ervoor!!!